Mijn liefde voor magazines? Het digitale tijdperk, waarin beeldschermen van mobieltjes tot PC’s het leven beheersen heeft een keerzijde. Het mist iets, een dimensie, een substantie. Papier prikkelt je zintuigen. Gedrukte magazines kun je voelen en ruiken. Soms zijn ze om te smullen. Ze ogen anders dan op een scherm. Je kunt het horen als je een bladzijde omslaat. Als dat omslaan niet meteen lukt moet je je vingers eerst bevochtigen. Papier nodigt uit om er voorzichtig mee te zijn; je wilt er liever geen ezelsoren aan krijgen of vlekken op maken. Je kunt een tekst onderstrepen of er iets bij schrijven, gewoon met een pen, een stift of een potlood. En als je er een memoblaadje tussen stopt kun je zien waar je gebleven bent met lezen. Al die bijzondere voordelen hebben ook een nadeel: het gebruik van papier is niet zo goed voor het milieu; dat dan wel. Daarom is het goed als magazines exclusief blijven. En laat nou de magazinemakers dé personen zijn die buitengewoon exclusieve magazines kunnen maken! — Max woont in Breda, is bestuurslid GroenLinks Breda en lid van het activiteitenteam Buddy to Buddy Breda